In het kader van de Dag van de Directeur een interview met Kim Cleijn. Momenteel is zij directeur op Kindcentrum De Kwartiermaker, maar maakt binnenkort de overstap naar Kindcentrum Wittering.nl. Beide Signum kindcentra.
Hoe kijk je terug op je tijd bij De Kwartiermaker?
Ik heb super veel geleerd. Ik kwam binnen in een concept wat net een beetje op poten was gezet. Een concept waarvan ik ook in eerste instantie dacht, dat we het konden gaan borgen. Dat bleek nog niet het geval, dus we hebben heel veel zelf met elkaar en met het team gesjouwd. Op die manier hebben we zo veel dingen voor elkaar gekregen, gewoon door keihard te werken met elkaar. Het grote voordeel daarvan was, dat we daar ook de vruchten van mochten plukken. Dus we zagen ook echt dat de dingen die we deden, iets opleverden. Op een gegeven moment zaten we met elkaar ook in een flow, en ja dat is gewoon supertof natuurlijk. Het was dus een heel leerzame periode, waarin ik ook persoonlijk heel grote ontwikkelingen doorgemaakt heb. Het is extra mooi dat je dat samen met je team mag doen.
Die persoonlijke ontwikkeling, vertel daar eens wat meer over…
Ik ben begonnen op Den Krommen Hoek, daar heb ik eerst 4,5 jaar gewerkt. Dat was echt de start van mijn loopbaan als directeur. Dan zit je echt nog zo ontzettend op de details en ben je nog echt aan het zoeken. Je vraagt je af wat je rol is, hoe je daar richting aan geeft en wat er wel en niet bij je past. Je bent dan echt aan het onderzoeken hoe je het directeurschap wil inrichten. In het begin dacht ik altijd dat iedereen een directieve directeur verwachtte, maar ik realiseerde me dat ik veel meer ben van ergens induiken en bekijken wie welk eigenaarschap kan nemen. Ik kijk graag gezamenlijk naar de talenten binnen een team en hoe we die optimaal kunnen benutten. Ik neem graag de regie, maar hoe mooi is het als je daarin samen kunt werken?. De rol is van directeur is gelukkig geen standaard gegeven. In de loop van de tijd heb ik vrij goed duidelijk gekregen wat voor een manier van leidinggeven bij mij past. Dat maakt dat je er ook steeds lekkerder in zit. Je weet op een gegeven moment gewoon dit zijn mijn ontwikkelpunten en mijn talenten en ik weet hoe ik ze in kan zetten. Dat voelt fijn.
Directeur worden, is dat iets wat je altijd al wilde?
Ik stond voordat ik de overstap maakte voor de klas. Dat was nog bij ATO Scholenkring. Ik was daar bovenbouwcoördinator. Daarvoor had ik een opleiding gedaan aan de Universiteit van Utrecht, die vooral gericht was op sociale wetenschappen en mijn specialisatie was communicatie. Ik vond de rol van bovenbouwcoördinator wel leuk, maar je kon niet echt je eigen draai geven aan die rol. Ik merkte ook dat ik veel commentaar hoorde op de manier waarop er leiding werd gegeven. Toen dacht ik als je er iets van vindt, dan moet je er zelf wat mee gaan doen. In vergaderingen achterover leunen, dat zit zo tegen mijn gevoel in. Toen kwam daar de vacature van Signum voorbij. Dat was een vacature voor startende schooldirecteur bij Den Krommen Hoek. Toen dacht ik: ‘Als ik zelf de regie wil nemen, dan is dit mijn kans’.
Je bent begonnen als leerkracht dus. Hoe heb je die overstap ervaren?
Je stapt in een andere rol. In het begin, ik denk dat mensen dat zullen herkennen, op het moment dat je in een andere rol stapt welke dat dan ook is, dan zijn er altijd beelden die je zelf én anderen bij die rol hebben. De vraag is dan altijd ‘Ga je je helemaal aanpassen aan het beeld wat anderen hebben?’ of kun je daar je eigen draai aan geven? Daarin word je natuurlijk op een gegeven moment sterker en zekerder en zo vormt een rol zich dan.
Zie je dat bij je aankomende overstap naar Kindcentrum Wittering.nl ook zo voor je?
Het voordeel is dat ik nu ruim 7,5 jaar bij De Kwartiermaker de rol van directeur had. Daar heb ik deels die vorming echt wel doorgemaakt. Zo van ‘Wat voor iemand wil ik eigenlijk zijn?’. Dat is echt wel een stuk steviger geworden door de jaren heen. Dus daar heb ik geen twijfels meer over, ik ben niet meer zoekende. Natuurlijk kom je wel in een nieuwe organisatie terecht, waarin andere afspraken zijn en waarin een andere taal gesproken wordt. Dat is een kans om samen te ontdekken wat er sterk is in de samenwerking die je aangaat. Dat is anders dan het vormingstraject, zo voelt dat in elk geval. Het helpt ook dat De Kwartiermaker, net als Wittering.nl, van een concept uitgaat, wat ik persoonlijk kan omarmen. Dat zit er echt al wel ingebakken, maar natuurlijk kom ik straks andere dingen tegen. Ik wil het straks vooral vanuit de relatie bekijken. Kijken naar sterke punten en talenten en hoe we dat samen aan gaan pakken. Er ligt natuurlijk al een heel sterke basis, dus ik heb er vooral heel veel zin in.
Zijn er ambities die je in het algemeen hebt in de rol van schooldirecteur?
Wat ik als erg fijn heb ervaren op De Kwartiermaker is dat we heel erg aan de relatie hebben gewerkt. Dus echt veel energie stoppen in de relaties met kinderen, ouders en het team. Dan kun je kijken wat je van elkaar nodig hebt en waar je sterk in bent. Het grootste voordeel is dat het de communicatie een stuk makkelijker maakt. Dat zou ik dus graag verder door willen zetten. Ik ben ook wel heel benieuwd naar de bredere rol die Wittering.nl zou kunnen spelen in de maatschappij, dat had ik ook al bij De Kwartiermaker. De samenwerking opzoeken met meer maatschappelijke factoren vind ik gewoon super belangrijk.
Wat was je eerste gedachte toen je de vacature voor schooldirecteur bij Wittering.nl zag?
Ik dacht: ‘Wauw…. O nee! Wat nu?!. Mixed emotions…’ Voor mij had het best wat later gemogen. Niet zozeer voor mijn eigen ontwikkeling, maar meer gekeken naar de ontwikkelingen die we aan het opzetten zijn bij De Kwartiermaker. We zitten echt midden in een heel belangrijk proces. Maar toen ik van de vacature op de hoogte was, wist ik wel direct dat ik erop ging reageren. Ik kreeg voor de kerstvakantie te horen dat ik de functie kreeg en heb dat toen ook aan het team moeten vertellen en dat vond ik echt geen leuke kerstboodschap. Aan de andere kant is het wel zo, dat als ik dit niet had gedaan ik me altijd af zou blijven vragen “Hoe zou het zijn als….”. Dat werkt voor mij niet, ik moet het in zo’n geval gewoon doen.
Heb je tips voor je opvolger?
Ik zou graag willen dat iemand de ruimte voelt om zich helemaal te laten onderdompelen in het concept en echt gaat onderzoeken. Ik wens diegene ook veel goede, diepgaande gesprekken met zoveel mogelijk mensen toe, zodat je echt even in contact komt met de mensen die De Kwartiermaker vormen. Tijd nemen voor het contact met elkaar is denk ik het belangrijkste. Het is samen de schouders eronder en dan is goede communicatie heel belangrijk. Die verbinding is niet alleen binnen het team belangrijk, maar ook met ouders. Door goede relaties te onderhouden met ouders, is het ook gemakkelijker om de moeilijke gesprekken aan te gaan. Buiten dat is het natuurlijk gewoon een super leuke school om te werken. Het is dus echt een mega kans! Grijp ‘m!
